Deze rubriek is bestemd voor het plaatsen van korte anekdotes of wetenswaardigheden betreffende onze buurtbus. De stukjes staan in chronologische volgorde: het meest recente bovenaan, het oudste onderaan.
Nogmaals over onze service……, juli 2022
Het kan verkeren…..
17 juni jl. de late dienst op de 02, laatste stop station Weert, rond half zes, de bus met de passagiersdeur open achtergelaten voor een koffie- en plaspauze. Bij terugkeer 3 passagiers in de bus waaronder een Nederweertse jonge dame (voor het gemak hier verder JD genoemd) die mij wijst op de lege stoel naast haar waar een portemonnee ligt. Daarin allerlei pasjes die je niet kunt missen, wel een identiteit, geen adres. Tijd om te vertrekken en ik vraag aan JD haar naam en telefoonnummer voor mij te noteren. Zij is immers de vindster, gaat ermee akkoord dat ik de “knip” bewaar en later op de avond haar zal bellen. Gemeld bij de receptie van Nijs en thuisgekomen blijkt er bij nader onderzoek een kattenbelletje in te zitten met daarop een naam en telefoonnummer van een voormalig medewerkster van Onis. Zij herinnert zich de naam en dat hij in S woont op nr. 19 of 15 in de A-straat. Dat laatste weet ze niet helemaal zeker maar betreffende bewoonster verwijst mij wel naar het goede blok aan de andere kant. Na drie pogingen heb ik “beet” en tover ik “de knip” van achter mijn rug vandaan. Eerst kijkt hij mij vol ongeloof aan, herkent mij als “de chauffeur” en realiseert zich stamelend en vragend dat dit zijn portemonnee is. Daarna raakt hij in extase en dankt God op zijn knieën. De hele familie is ondertussen in de gang verschenen en deelt in de feestvreugde. Mijnheer vertelt dat, nadat hij bij de halte is uitgestapt, zich realiseert dat zijn portemonnee nog in de bus moet liggen maar die is dan al weg, Ik vertel hem dat JD de portemonnee heeft gevonden en laat hem het briefje met haar telefoonnummer zien. Hij belt haar direct om het goede nieuws te vertellen en te bedanken. JD is verheugd en verbaasd dat het zo snel is gegaan en wil mij spreken. Ik verwoord hoe het is verlopen en als dank en een soort van vindersloon beloof ik haar die keren dat ze bij mij weer in de bus stapt, ze niet hoeft in te checken. En ik neem me voor voortaan via de passagiersdeur de bus te verlaten om niets aan het toeval over te laten. FvS.
Onze service gaat ver ……., december 2019
Vorige week had ik een grappige ervaring met een passagier. Ik naderde een bushalte en zag de passagier staan wachten, een jonge man, duidelijk slecht ter been, want steunend op twee krukken. Ik opende beide deuren zodat hij gerieflijk kon instappen. Binnengekomen hield hij de twee krukken provisorisch met één hand vast, haalde met de andere hand z’n OV-chipkaart tevoorschijn, hield hem voor de chipkaartlezer (‘piep’), borg hem op en begaf zich, nu weer op beide krukken, naar een zitplaats. Bij de bestemmingshalte aangekomen kwam hij steunend op z’n krukken naar voren, en had de OV-chipkaart alvast tussen z’n lippen geklemd. Net voordat hij z’n chipkaart-ritueel weer wilde uitvoeren, vroeg ik aan hem: ‘Zal ik u helpen, meneer?’. Hij begreep de wenk en boog zijn hoofd naar mij toe, zodat ik de kaart uit z’n mond kon nemen. Ik hield hem voor de chipkaartlezer (‘piep-piep’) en stak de kaart daarna omhoog. Zonder een woord te zeggen hapte hij hem uit m’n hand, knikte dankbaar met z’n hoofd en verliet de bus met een brede lach op z’n gezicht. RS.
Chauffeurservaring, januari 2019
Afgelopen donderdag reed ik om 8 uur vanaf Heeze station weg met een bijna volle bus. Na Providentia bleef een jonge man, ik schat begin 20, in de bus achter. Verbaasd vroeg ik hem naar zijn bestemming. Toen hij zei ‘Weert” zei ik hem natuurlijk dat hij dan beter de trein had kunnen nemen. Hij vertelde mij, schrik niet, dat hij bezig was met al het openbare vervoer in Nederland te reizen! Hij werkt zeer systematisch, namelijk per concessie. Deze dag was zijn laatste busrit van de concessie Hermes Zuid-oost Brabant. Vanaf Weert terug met de trein naar Eindhoven en dan met de bus naar Nuenen. Dan zat Hermes er op. Zo heeft hij inmiddels de bussen in Groningen, Friesland, Drenthe, Noord-Holland, Zeeland en nu dus Brabant afgewerkt, evenals de trams van Amsterdam, Rotterdam en Den Haag! Hij schatte dat hij inmiddels een kleine 2000 openbaar vervoer ritten had gemaakt. En vanaf vrijdag, gisteren dus, begon hij met Limburg. Om mijn bus te halen was hij om 05.30 uur vertrokken uit Deventer, zijn woonplaats. In Weert hebben wij samen koffie gedronken en hebben wij afscheid genomen. En ik dacht bij mezelf: ach, je kunt maar een hobby hebben! JTW.
Op 13 augustus 2015 werd onderstaande oproep in de NRC Next geplaatst: